กลอนรักลูก

กลอนรักลูก ลูกรักพ่อแม่ก็แก่เฒ่า จำจากเจ้าไม่อยู่นาน
จะพบจะพ้วงพาน เพียงเสี้ยววารของคืนวัน
ใจจริงไม่อยากจาก เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน
แต่ชีพมิทนทาน ต้องร้าวรานสลายไป
ขอเถิดถ้าสงสาร อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ
คนแก่ชะแรวัย คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน
ไม่รักก็ไม่ว่า เพียงเมตตาช่วยอาทร
ให้กินและให้นอน คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ
เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย
ร้องไห้ยามป่วยไข้ ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน
เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่ แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน
หวังเพียงจะได้ผล เติบโตจนสง่างาม
ขอโทษถ้าทำผิด ขอให้คิดทุกทุกยาม
ใจแท้มีแต่ความ หวังติดตามช่วยอวยชัย
ต้นไม้ ที่ใกล้ฝั่ง มีหรือหวังอยู่ได้นาน
วันหนึ่งคงล้มไป ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง

บทรำลึกพระคุณพ่อ-แม่
พ่อและแม่ คำนี้ มีความหมาย
มีพระคุณ มากมาย หลายสถาน
พ่อและแม่ เป็นได้ หลายประการ
เป็นดวงมาลย์ เป็นพระพรหม เป็นร่มไทร
เป็นผู้ให้ กำเนิด เกิดลูกรัก
เป็นผู้ให้ ที่พัก พิงอาศัย
เป็นผู้ให้ ความกรุณา อุ่นกายใจ
เป็นผู้ให้ อะไร อะไร ไม่รามือ
โอ้แม่จ๋า พระคุณแม่ แผ่ปกเกล้า
โอ้แม่จ๋า ผู้เฝ้า เข้าเกื้อหนุน
โอ้แม่จ๋า ผู้เมตตา และการุณย์
โอ้แม่จ๋า ผู้จุน ไม่ห่างไกล
ดวงใจแม่ สะอาดแท้ กว่าทุกสิ่ง
ดวงใจพ่อ สะอาดยิ่ง กว่าสิ่งไหน
ดวงใจแม่ สะอาดแท้ กว่าสิ่งใด
สะอาดท่าน มีไว้ ให้ลูกยา